อารามวรรคที่ ๖

(วรรคว่าด้วยอาราม)

สิกขาบทที่ ๔ อารามวรรค

ปาจิตติยกัณฑ์

ห้ามฉันอีกเมื่อรับนิมนต์หรือเลิกฉันแล้ว

พราหมณ์ผู้หนึ่งนิมนต์นางภิกษุณีหลายรูปไปฉัน.

บางรูปฉันเสร็จแล้ว ไม่รับอาหารที่เขาจะเติมให้อีกแล้ว (ภาษาพระว่า ห้ามข้าวแล้ว) ก็ไปสู่สกุลญาติ บางรูปก็รับบิณฑบาตแล้วจากไป.

พราหมณ์ผู้นิมนต์ทราบเรื่องก็ติเตียน ด้วยความน้อยใจว่า ตนไม่สามารถวายอาหารให้ได้ตามต้องการหรืออย่างไร ?

พระผู้มีพระภาคจึงทรงบัญญัติสิกขาบทว่า นางภิกษุณีรับนิมนต์แล้ว หรือไม่รับอาหารที่เขาจะเติมให้อีกแล้ว เคี้ยวก็ตาม ฉันก็ตาม ซึ่งของเคี้ยว หรือของฉัน ต้องปาจิตตีย์.

<< ย้อนกลับ || หน้าถัดไป >>

- ห้ามเข้าไปในวัดที่มีภิกษุโดยไม่บอกล่วงหน้า
- ห้ามด่าหรือบริภาษภิกษุ
- ห้ามบริภาษภิกษุณีสงฆ์
- ห้ามฉันอีกเมื่อรับนิมนต์หรือเลิกฉันแล้ว
- ห้ามพูดกีดกันภิกษุณีอื่น
- ห้ามจำพรรษาในอาวาสที่ไม่มีภิกษุ
- ห้ามการขาดปวารณาในสงฆ์สองฝ่าย
- ห้ามการขาดรับโอวาทและการขาดการอยู่ร่วม
- ห้ามการขาดถามอุโบสถและการไปรับโอวาท
- ห้ามให้บุรุษบีบฝี ผ่าฝี เป็นต้น

พระวินัยเล่มที่ ๑
พระวินัยเล่มที่ ๒
พระวินัยเล่มที่ ๓
พระวินัยเล่มที่ ๔
พระวินัยเล่มที่ ๕
พระวินัยเล่มที่ ๖
พระวินัยเล่มที่ ๗
พระวินัยเล่มที่ ๘