ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม
» พระสูตร
พระไตรปิฎกฉบับประชาชน
ชื่อภิกขุนีวิภังค์ (เป็นวินัยปิฎก)
ฉัตตุปาหนวรรคที่ ๙
(วรรคว่าด้วยร่มและรองเท้า)
สิกขาบทที่ ๔ ฉัตตุปาหนวรรค
ปาจิตติยกัณฑ์
ห้ามใช้เครื่องประดับกายสำหรับหญิง
นางภิกษุณีพวก ๖ ใช้เครื่องประดับกายสำหรับหญิง (คือเครื่องประดับศีรษะ, คอ, มือ, เท้า และสะเอว) มีผู้ติเตียน.
พระผู้มีพระภาคจึงทรงบัญญัติสิกขาบทว่า นางภิกษุณีใช้เครื่องประดับกายสำหรับหญิง ต้องปาจิตตีย์.
- ห้ามใช้ร่มใช้รองเท้า เว้นแต่จะไม่สบาย
- ห้ามไปด้วยยาน เว้นแต่ไม่สบาย
- ห้ามใช้ผ้าหยักรั้ง
- ห้ามใช้เครื่องประดับกายสำหรับหญิง
- ห้ามอาบน้ำหอมและน้ำมีสี
- ห้ามอาบน้ำด้วยแป้งงาอบ
- ห้ามให้นางภิกษุณีทาน้ำมันหรือนวด
- ห้ามให้ผู้อื่นทาน้ำมันหรือนวด
- ห้ามนั่งหน้าภิกษุโดยไม่บอกก่อน
- ห้ามถามปัญหาภิกษุโดยไม่ขอโอกาส
- ห้ามเข้าบ้านโดยไม่ใช้ผ้ารัดหรือผ้าโอบ
ปาราชิกกัณฑ์ (ว่าด้วยอาบัติปาราชิก ๘ สิกขาบท)
สัตตรสกัณฑ์ (ว่าด้วยอาบัติสังฆาทิเสส ๑๗ สิกขาบท)
นิสสัคคิยกัณฑ์ (ว่าด้วยอาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์ ๓๐ สิกขาบท)
ปาจิตติยกัณฑ์ (ว่าด้วยอาบัติปาจิตตีย์ ที่ไม่ต้องสละสิ่งของ)
อันธการวรรคที่ ๒ (วรรคว่าด้วยเวลากลางคืน)
นัคควรรคที่ ๓ (วรรคว่าด้วยเรื่องเปลือยกาย)
ตุวัฏฏวรรคที่ ๔ (วรรคว่าด้วยการนอนร่วมกัน)
จิตตาคารวรรคที่ ๕ (วรรคว่าด้วยอาคารอันวิจิตร )
อารามวรรคที่ ๖ (วรรคว่าด้วยอาราม)
คัพภินีวรรคที่ ๗ (วรรคว่าด้วยหญิงมีครรภ์)
กุมารีภูตวรรคที่ ๘ (วรรคว่าด้วยหญิงสาวที่ยังไม่มีสามี)
ฉัตตุปาหนวรรคที่
๙ (วรรคว่าด้วยร่มและรองเท้า)
ปาฏิเทสนียกัณฑ์ (ว่าด้วยอาบัติปาฏิเทสนียะ๘ สิกขาบท)
เสขิยกัณฑ์ (ว่าด้วยวัตรและมารยาทที่ภิกษุณีจะต้องศึกษา)
อธิกรณสมถะ (ว่าด้วยธรรมสำหรับระงับอธิกรณ์ ๗ อย่าง)
พระวินัยเล่มที่ ๑
พระวินัยเล่มที่ ๒
พระวินัยเล่มที่ ๓
พระวินัยเล่มที่ ๔
พระวินัยเล่มที่ ๕
พระวินัยเล่มที่ ๖
พระวินัยเล่มที่ ๗
พระวินัยเล่มที่ ๘
