ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม
» พระสูตร
พระไตรปิฎกฉบับประชาชน
ชื่อมหาวรรค (เป็นวินัยปิฎก)
สาริบุตร โมคคัลลานะออกบวช
ข้อบัญญัติเพิ่มเติมในการบวช
๑. ภิกษุบอกนิสสัยก่อน ผู้บวชไม่พอใจ จึงทรงห้ามบอกนิสสัยก่อน แต่ให้บอกเมื่อบวชเสร็จแล้ว ในเวลาติด ๆ กัน ทรงปรับอาบัติทุกกฏแก่ภิกษุผู้บอกนิสสัยก่อน.
๒. ภิกษุที่ร่วมในการบวชเป็นคณะ คือ ๒ รูปบ้าง ๓ รูปบ้าง ๔ รูปบ้าง ทรงทราบ จึงทรงบัญญัติพระวินัย ปรับอาบัติทุกกฏแก่ภิกษุที่ให้บวชมีคณะต่ำกว่า ๑๐ คณะ ครบ ๑๐ หรือเกิน ๑๐ ให้บวชได้.
๓. ภิกษุมีพรรษา ๑ บ้าง ๒ บ้าง ให้สัทธิวิหาริกบวช แม้พระอุปเสน วังคันตบุตรมีพรรษาเพียง ๑ ก็ให้สิทธิวิหาริกอุปสมบท จึงทรงบัญญัติพระวินัย ปรับอาบัติแก่ภิกษุผู้มีพรรษาหย่อนกว่า ๑๐ ที่บวชให้สัทธิวิหาริก; พรรษาครบ ๑๐ หรือเกิน ๑๐ ให้บวชได้.
๔. ภิกษุมีพรรษาครบ ๑๐ แต่เป็นผู้เขลา ไม่ฉลาด ให้สิทธิวิหาริกบวช ปรากฏเป็นผู้ด้อยกว่าสัทธิวหาริก. จึงทรงอนุญาตให้ภิกษุที่ฉลาด สามารถ ผู้มีพรรษาครบ ๑๐ หรือเกิน ๑๐ ให้สัทธิวิหาริกบวชได้.
- ทรงอนุญาตให้มีอุปัชฌายะ
- ทรงบัญญัติอุปัชฌายวัตร
- ทรงบัญญัติสัทธิวิหาริกวัตร
- ทรงปรับอาบัติ,อนุญาตให้ประณามและขอขมา
- ทรงวางวิธีประณามให้รัดกุม
- ทรงอนุญาตการบวชเป็นการสงฆ์
- ผู้บวชเพราะเห็นแก่ท้อง
- ข้อบัญญัติเพิ่มเติมในการบวช
- ทรงอนุญาตให้มีอาจารย์
- อาจริยวัตรและอันเตวาสิกวัตร
- การประณาม,การขอขมา, การยกโทษ
- คุณสมบัติของอุปัชฌายะ ๕ อย่าง
- คุณสมบัติของอุปัชฌายะ ๖ อย่าง
- ข้อปฏิบัติต่อผู้เคยเป็นเดียรถีย์
- ห้ามบวชให้คนเป็นโรค ๕ ชนิด
- ห้ามบวชให้ข้าราชการ
- ห้ามบวชให้โจรที่มีชื่อ
- ห้ามบวชโจรที่ทำลายเครื่องพันธนาการ
- ห้ามบวชบุคคลที่ไม่สมควรอื่นอีก
- ให้บอกสงฆ์เมื่อจะโกนศีรษะคนบวช
- ห้ามบวชผู้มีอายุยังไม่ครบ ๒๐
มหาขันธกะ (หมวดใหญ่)
ทรงแสดงธรรมครั้งแรก
ทรงแสดงอาทิตตปริยายสูตร
สาริบุตร
โมคคัลลานะออกบวช
ข้อห้ามเกี่ยวกับสามเณร
ลักษณะที่ไม่ควรให้อุปสมบท (บวชเป็นพระ) อีก ๒๐ ประเภท
อุโบสถขันธกะ (หมวดว่าด้วยอุโบสถ)
วัสสูปนายิกาขันธกะ (หมวดวันเข้าพรรษา)
ปวารณาขันธกะ (หมวดปวารณา)
พระวินัยเล่มที่ ๑
พระวินัยเล่มที่ ๒
พระวินัยเล่มที่ ๓
พระวินัยเล่มที่ ๔
พระวินัยเล่มที่ ๕
พระวินัยเล่มที่ ๖
พระวินัยเล่มที่ ๗
พระวินัยเล่มที่ ๘
