สังฆเภทขันธกะ

(หมวดว่าด้วยสงฆ์แตกกัน)

พระเทวทัตอาเจียนเป็นโลหิต

พระผู้มีพระภาคจึงส่งพระสารีบุตรและพระมหาโมคคัลลานะไปชี้แจงให้ภิกษุที่เข้าเป็นพวกพระเทวทัตหายเข้าใจผิด.

พระเทวทัตเข้าใจว่าพระสารีบุตรและพระมหาโมคคัลลานะมาเข้าพวกด้วย ก็มอบให้พระสารีบุตรสั่งสอนพระเหล่านั้นตนเองนอนพักผ่อน พระสารีบุตรแสดงธรรมให้พระเหล่านั้นฟัง ได้ดวงตาเห็นธรรม ( เป็นพระโสดาบัน) แล้วก็กลับ มีภิกษุเหล่านั้นประมาณ ๕๐๐ รูปตามมา พระโกกาลิกะรีบปลุกพระเทวทัต แจ้งข้อความให้ฟัง. พระเทวทัตถึงกับอาเจียนเป็นโลหิต.

พระผู้มีพระภาคจึงให้พระภิกษุเหล่านั้นแสดงอาบัติถุลลัจจัย เพราะประพฤติตามภิกษุผู้ทำสงฆ์ให้แตกกัน และตรัสสรรเสริญพระสารีบุตรว่ามีลักษณะสมเป็นทูต เพราะประกอบด้วยองค์ ๘ คือ

๑. ฟังคนอื่น
๒ . ทำให้คนอื่นฟังตน
๓. คงแก่เรียน
๔. ทรงจำดี
๕. รู้คำพูดของคนอื่น
๖. ทำให้คนอื่นรู้คำพูดของตน
๗. ฉลาดในประโยชน์และมิใช้ประโยชน์ และ
๘. ไม่ชวนทะเลาะ ครั้นแล้วได้ทรงแสดงธรรมอีกหลายเรื่อง.

- พระเทวทัตคิดการใหญ่
- พระเทวทัตขอปกครองคณะสงฆ์
- ตรัสให้ขออนุมัติสงฆ์ประกาศเรื่องพระเทวทัต
- พระเทวทัตยุให้ขบถ
- การประทุษร้ายพระพุทธเจ้าครั้งแรก
- การประทุษร้ายครั้งที่ ๒
- การประทุษร้ายครั้งที่ ๓
- พระเทวทัตเสนอข้อปฏิบัติ ๕ ข้อ
- ทำสงฆ์ให้แตกกัน
- พระเทวทัตอาเจียนเป็นโลหิต
- ความร้าวและความแตกกันของสงฆ์
- ใครทำให้สงฆ์แตกกันได้และได้
- เหตุเป็นเครื่องทำให้สงฆ์แตกกันและสามัคคีกัน
- การทำสงฆ์ให้แตกกันที่ทำให้ไปอบายและไม่ไปอบาย

พระวินัยเล่มที่ ๑
พระวินัยเล่มที่ ๒
พระวินัยเล่มที่ ๓
พระวินัยเล่มที่ ๔
พระวินัยเล่มที่ ๕
พระวินัยเล่มที่ ๖
พระวินัยเล่มที่ ๗
พระวินัยเล่มที่ ๘