อาวรณ์

ไม่รู้จะเขียนอะไรดี
ความจริงใจที่วางอยู่ตรงนี้...เธอเห็นไหม
กี่ปีที่คบกัน...ฉันรู้ว่าเธอเข้าใจ
มิตรภาพของเราบอกได้...
มากกว่าถ้อยคำ

คนที่เป็นได้มากกว่าคนรัก
คนที่หัวใจจะแน่นหนัก...ผูกพันไว้
คนที่รู้สึกใกล้เสมอ...แม้ยามไกล
เธอคือคนคนนั้นรู้ตัวไหม...
เพื่อนรัก

เกือบจะยิ้มทั้งน้ำตา
ตั้งแต่รู้ว่าจะไม่มีวันพรุ่งนี้
แต่รอยยิ้มของเธอกลับห้ามน้ำตาที่มี
เพราะถึงจะไม่มีวันพรุ่งนี้...
แต่อย่างน้อยฉันจะมีเธอ

วันไหนไหน...เราก็คือเพื่อน
คำคำนี้จะคอยย้ำเตือนอยู่เสมอ
เนิ่นนาน...ยาวไกล ไม่พบเจอ
ฉันคือเพื่อนของเธอ...ตลอดกาล

ไม่อยากพูดว่า บ๊ายบาย
เพราะเราไม่ได้ห่างหายจากกันไปไหน
ทุกทุกอย่างจะเหมือนเดิมตลอดไป
รวมทั้งความเป็นเพื่อนที่เธอมีให้
...ฉันสัญญา

เธอไปดี...ฉันก็ไปดี
ความทรงจำตรงนี้...เก็บเอาไว้
เผื่อวันที่หนทางไม่เป็นดั่งใจ
ความทรงจำจะย้อนกลับมาใกล้
เติมใจให้เต็ม

ถึงเราจะเจอกันแค่วันนี้
แต่ความอ่อนแอที่มี...ก็ไม่เคยห้ามเธอไว้
ไปเหอะ...อยากไปไหนก็ไป
เพราะเชื่อว่าวันข้างหน้าของเรา
ต้องยิ่งใหญ่...พอพอกัน

เรียนมากี่ปี...ไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน
หาคนจีบสักคน...ยังหาไม่ได้
แต่ฉันก็ไม่เคยเหงา เพราะมีเพื่อนคอยเอาใจ
ขอบคุณนะที่ทำให้ชีวิตไม่ขาดอะไร
...รักเธอจัง

อยากเขียนอะไรดีดี
ทิ้งไว้บนหน้ากระดาษนี้ให้เธออ่าน
แต่คำเดียวที่โดน...แบบใจต้องการ
รักเธอจังเพื่อนของฉัน...
ขอให้โชคดี

พลัดเอ๋ย...พลัดพราก
ลาแล้ว...จะจากกันไปไหน
เก็บเอาไว้กับตัวนะหัวใจ
เรารักกันแค่ไหน...คงไม่ลืม

คู่มือเฟรนด์ชิป