วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>
คู่มือเฟรนด์ชิป
ห่วงใย
อาทร
เพื่อนลุย
เพื่อนรัก อาวรณ์ อาลัย จำพราก
จากใจ ไม่ลืม
จากใจ
พูดไม่ได้...ว่าจากไกลจะไม่เหงา
ก็เพื่อนเรา...พันธุ์เรา...หาง่ายที่ไหน
กอดคอกันมา...ผูกพันกันซะยิ่งกว่าอะไร
ต้องจากกันแล้วใช่ไหม
ถ้าใครกล้าลืมใคร...จะแช่งให้ สูญพันธุ์
ตังค์ไม่มี...มีปากกากะกระดาษ
ก็จงเขียนๆวาดๆ อะไรมาก็ได้
ข่าวคราวน่ะหัดส่งมา...อย่าให้คิดว่าเป็นอะไรไป
จากกันกลัวจากไกล...จะไม่ให้ซีเรียสได้ไง
นายเพื่อนเรา!!!
คือของขวัญในวันลาที่กำลังจะมี
แด่เพื่อน...น้อยกว่านี้ได้ที่ไหน
"ความทรงจำ" คือของขวัญที่จริงใจ
และ "กู" ไม่อาจให้ใคร...ถ้าไม่ใช่ "มึง"
วันไกล...มีปัญหาอะไร...ขอให้บอก
ไม่งั้นฉันจะเรียก "ไอ้เพื่อนกระจอก" รู้เอาไว้
มาปรึกษากันด้วย...เผื่อจะช่วยกลุ้มใจ
ไม่งั้นนายจะเรียกฉันว่า "เพื่อน" ทำไม
ไอ้เพื่อนเฮงซวย!!!
จะรู้ความหมายไปทำไม คำว่า "เพื่อน"
อยู่กันมากี่ปีกี่เดือน ไม่เคยถาม
วันจะลา...ความอยากรู้ดันลุกลาม
เฮ้อ! ขี้เกียจตอบคำถาม
รู้แต่ว่ามันเป็นอะไรที่งดงาม...ก็แล้วกัน
ตบมือข้างเดียวมันไม่ดัง
ถ้าวันหน้ากูบอกรักมึงจัง...มึงจะยังรักกูมั๊ย
วันเวลาอาจพาคนเปลี่ยนไป
แต่ความทรงจำ...มึงจะเลือนหายไปบ้างมั๊ย
วันหน้าค่อนมาตอบก็ได้...กูจะรอ
อย่าถามว่าวันหน้า...เราจะคิดถึงนายไหม
เพราะวันหน้าเราคงมีภาระกลุ้มใจให้ปวดหัว
แต่ไอ้เรื่องลืมเพื่อนน่ะ...ไม่มีทาง SURE !
จะคิดถึงนายเหมือนคิดถึงแมวที่รักซักตัว
คงมีเวลา!
รักกันแน่นปึ้ก
ความผูกพันส่วนลึก...ไม่ต้องถามก็รู้ได้
เพื่อนกัน...เพื่อนลุย...เพื่อนรู้ใจ
จะจากกัน...ไม่ต้องถามอะไร
ความรู้สึกข้างในน่ะ SAME SAME
จากกันวันไกล
เพื่อนคงเลิกนิสัยชอบล้อชื่อพ่อแม่แบบนี้
หมั่นไส้ยังไง...ก็ขอให้โชคดี
วันหน้าเจอกันอีกที...อย่ามีสำลีแปะหัวมาละกัน
พวกมึงหรือพวกกู
พวกไม่อยู่...กูก็วิ่งหนี
พวกไม่มา...กูไม่ตี
แล้วจากกันวันนี้...พวกไม่มี
กูจะกล้าตีกะใคร!
