วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>

ขุนช้าง-ขุนแผน

ฉบับร้อยแก้ว

ขุนแผนต่อว่านางศรีประจัน

ขุนแผนสั่งให้พันโชติไปตามนางเทพทอง ยายกลอย และยายสา มา เมื่อมากันครบทุกคนแล้ว ขุนแผนจึงถามนางศรีประจันว่า เมื่อก่อนนั้นได้มาขอนางวันทองแล้วก็ได้ยกให้ ครั้นเมื่อไปรบทัพที่เมืองเชียงทอง ก็ยังมีเรือนหอ ทั้งได้ฝากนางวันทองไว้ ซึ่งการไปทัพครั้งนี้ก็ไม่ได้หย่าร้างกัน ทำไมจึงไปยกให้ขุนช้างอีก หรือเพราะเห็นว่าตนยากจน

ส่วนขุนช้างร่ำรวย ทั้งยังรื้อหอเก่าไปถวายวัด แล้วสร้างขึ้นใหม่อีก นางศรีประจันก็บอกว่ายายกลอยกับยายสา มาบอกว่าขุนแผนตายแล้ว ทั้งยังเอากระดูกมาให้ดู แล้วก็ขอนางวันทองให้ขุนช้าง เพราะกลัวจะต้องไปเป็นหม้ายหลวง วันทองก็ไม่ยอม อยู่ถึงสิบห้าคืน จึงได้เข้าหอไปเมื่อสองวันนี้เอง ยังไม่สึกหรออะไร หากไม่รังเกียจก็เอาคืนไป

ฝ่ายยายกลอยกับยายสานั่งฟังอยู่ ก็พูดขึ้นว่า พวกตนไม่ได้มาพูดเอาเอง นางเทพทองวานให้มาพูด เขาสอนมาอย่างไรก็พูดไปอย่างนั้น นางเทพทองตกใจรีบบอกว่า ที่ตนพูดอย่างนั้นเพราะขุนช้างได้บอกไว้ จึงหลงเชื่อ ฝ่ายขุนแผนเห็นทุกคนกลัวจนตัวสั่นงันงกก็กลั้นหัวเราะ แล้วกล่าวว่า เมื่อคิดจะทำก็ไม่เห็นกลัว ตอนที่นางทองประศรีมาห้ามปราม ทั้งนางเทพทองและนางศรีประจันก็ดึงดัน แล้วกลับท้าให้ไปฟ้องร้อง ทำไมตอนนี้กลับมากลัว แล้วก็เรียกให้ขุนช้างออกมา นางศรีประจันก็ตะโกนเรียก

ขุนช้างก็ตอบออกมาว่า ตนถูกผูกติดกับนางพิมไว้ออกมาไม่ได้ ขุนแผนจึงเป่ามนต์สะเดาะกลอน เข้าไปเห็นทั้งขุนช้างและนางวันทองถูกผูกรวมกันอยู่ก็ตกใจรีบไปตัดเชือกให้ แล้วนางศรีประจันก็บอกขุนช้างไปว่า ขุนแผนมาแล้ว หากเขาไปกราบทูลพระพันวษาก็ฉิบหายกันหมด เมื่อกี้ขุนแผนได้ว่าหากพูดดี ๆ ก็จะไม่ฆ่าและถือว่าเป็นมิตรกัน แล้วให้ขุนช้างไปขอโทษขุนแผน แล้วอีกอย่างหนึ่งตอนนี้ขุนแผนมีเมียใหม่ ก็คงไม่คิดเสียดายนางวันทองนัก ขุนช้างไม่กล้าออกมา เพราะกลัวขุนแผนจะฆ่า จึงได้ชวนให้วันทองออกไปด้วย โดยว่าขุนแผนคงไม่โกรธจนถึงกับฆ่าฟัน เพราะคงเห็นแก่นางวันทอง แต่นางวันทองไม่ยอมออกมาด้วย

<< ย้อนกลับ || สารบัญ || หน้าถัดไป >>