วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>

ขุนช้าง-ขุนแผน

ฉบับร้อยแก้ว

ขุนแผนเตรียมทัพ

ทุกฝ่ายเมื่อได้รับคำสั่งแล้ว ก็ไปเตรียมการกันทันที

...ตารางเกณฑ์กะลงส่งบัญชี
สัสดีเรียกเร่งมิได้ช้า
ที่ใครหลบเลี่ยงหลีกหนี
เฆี่ยนตีมี่ไปไม่เลือกหน้า
ให้รวบรวมวัวต่างช้างม้า
ทั้งศาตราอาวุธทุกสิ่งอัน ฯ

นางแก้วกิริยาเมื่อรู้ว่ามีศึก ก็จัดการจัดเสบียงเตรียมไว้ให้ครบถ้วน เมื่อเตรียมการเสร็จ ขุนแผนก็เรียกนางแก้วกิริยา และนางลาวทองมาเล่าความให้ฟังว่า

...เจ้าทั้งคู่อยู่หลังอย่าตกใจ
ไปทัพครั้งนี้จะนานมา
ชุมพลลูกเราดอกเจ้าแก้ว
เจ้ารู้เรื่องอยู่แล้วเป็นหนักหนา
แค้นใจจึงแกล้งให้แปลงมา
หวังจะลวงเข่นฆ่าอ้ายหมื่นไวย ฯ

นางแก้วกิริยาได้ฟังแล้วก็ไม่สบายใจ จึงให้สติขุนแผนว่า ดีชั่วอย่างไรก็ไม่ควรเอาชีวิตกัน ให้เห็นแก่นางวันทอง วันที่ตายได้ฝากลูกไว้ว่า กำพร้าแม่จะได้พึ่งพ่อ ขอให้บอกพลายชุมพลให้ยกทัพกลับ ขุนแผนได้ฟังก็ขัดใจ ต่อว่านางแก้วกิริยาว่ารักพระไวย แต่ตนจะไม่ฟัง แล้วก็ยกพลออกจากกาญจนบุรี ผู้รั้งเมืองสุพรรณก็ยกพลโยธามาสมทบ แล้วไปตั้งค่ายที่ นางบวช

...ครั้นถึงนางบวชก็โบกธง
ตั้งค่ายรายลงเป็นเหล่าหลั่น
สนามเพลาะพูนรอบเป็นขอบคัน
แล้วจัดสรรกองตั้งระวังระไว ฯ

พลายชุมพลเห็นกองทัพยกมา จึงให้พลายเพชรกุมารทองไปสืบข่าวขุนแผน โดยปลอมตนเป็นชาวบ้าน ถูกกองทัพจับตัวไป แล้วใช้ให้ถือหนังสือมาให้แม่ทัพใหญ่ ขุนแผนรับหนังสือคลี่ออกอ่านมีความว่า ตัวแม่ทัพที่ยกมาชื่อ สมิงมัตรา อยู่แคว้นหงสา รู้ข่าวว่าอยุธยาทำผิดหยาบช้า ไปรุกรานถึงเชียงใหม่ จึงยกทัพมาสั่งสอน ถ้ายอมแพ้เสียก็ไม่ฆ่าฟัน ขุนแผนอ่านแล้วทำเป็นแค้น ทิ้งหนังสือแล้วด่าว่า พวกมอญอยู่เมืองไกลไม่รู้จักอะไร จะพากันมาตายไม่รู้ตัว

...หมาน้อยไม่เคยได้กลิ่นเสือ
ใครบอกมันจะเชื่อเขาที่ไหน
อวดดีว่ามีฤทธิไกร
เหมือนแมลงเม่าเข้าไฟไม่รู้ตัว...

<< ย้อนกลับ || สารบัญ || หน้าถัดไป >>