วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>

พระอภัยมณี

ตอน พระอภัยมณีพบศรีสุวรรณกับสินสมุทร

หน้า 4

จากนั้น ศรีสุวรรณก็ช่วยพูดจาอธิบายความ หาเหตุผลมาประกอบให้ชอบกล อุศเรนก็โต้ตอบกลับไปด้วยความเจนจัด แล้ววอนขอพระอภัยให้ช่วยขอด้วยว่าเป็นพ่อลูกกัน และอยากถามใจพระอภัยว่าถ้าตนกับรบกัน พระอภัยจะช่วยใคร พระอภัยตอบว่า บุญคุณของอุศเรนนั้นมีมากยิ่งนัก แต่ก็สุดจะคิดเพราะลูกของตนเขาไม่กลัวใคร ถ้าแม้นต้องรบกัน ก็จะไม่ช่วยฝ่ายใด จะอยู่กับน้อง ถ้าลูกจะฆ่าน้องก็จะช่วยป้องกัน แต่ถ้าอุศเรนจะฆ่าลูกก็ไม่ว่าไร แต่ขอห้ามด้วยความอาลัยว่า การชิงชัยกับนั้น ก็ให้ยับยั้งไว้ก่อน เพราะนั้นเก่งกาจสารพัด และมีวิชาขลัง

อุศเรนผู้เจนศึกไม่นึกกลัว แกล้งพูดจากเสียดแทงว่า ถ้าตนรบพุ่งได้ชัยชนะก็จะได้นางไป แล้วกลับมาเตรียมกองทัพเตรียมออกรบ

ฉวยรบพุ่งยุ่งยิ่งชิงไปได้
ก็อาลัยอยู่ด้วยนางจะห่างเห
สนิทแนบแยบคายช่างถ่ายเท
เขียนจรเข้ขึ้นไว้หลอกตะคอกคน

เราก็ชายหมาดมาดว่าชาติเชื้อ
ถึงปะเสือก็จะสู้ดูสักหน
ไม่รักวอนงอนง้อทรชน
แล้วพาพลกลับมาเภตราพลัน

ถึงกองทัพยับยั้งนั่งเก้าอี้
สั่งให้ตีกลองสัญญาโกลาลั่น
ร้องเรียกเรือฝรั่งมาทั้งนั้น
แล้วแบ่งปันเป็นแพนกแยกนาวา

กองละร้อยคอยรบสมทบทัพ
เกณฑ์กำกับเกียกกายทั้งซ้ายขวา
ให้คอยล้อมพร้อมพรั่งดังสัญญา
เห็นลมกล้าได้ที่ตีประดัง

ให้พวกเรือเหนือลมนั้นสมทบ
เข้ารุกรบลำใหญ่เหมือนใจหวัง
แม้นขึ้นได้จุดไฟอย่าหยุดยั้ง
แล้วกองหลังหนุนด้วยช่วยให้ทัน
ฯลฯ

ทั้งโยธากล้าหาญคอยราญรอน
ใส่เสื้อซ้อนเกราะกระสันกันสาตรา

ทหารปืนยืนมองตามช่องกราบ
 ศรกำซาบแทรกรายทั้งซ้ายขวา
พร้อมทหารขานโห่เป็นโกลา
 ธงสัญญาโบกบอกให้ออกเรือ

กองละร้อยคอยรบไม่หลบหลีก
 ชักเป็นปีกกาไปทั้งใต้เหนือ
บ้างถือชุดจุดไฟไว้เป็นเชื้อ
 เข้าล้อมเรือลำใหญ่ระไวระวัง ฯ

<< ย้อนกลับ || สารบัญ || หน้าถัดไป >>