วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>

พระอภัยมณี

เรื่อง พระอภัยมณี

ต่อจากคำกลอน

หน้า 3

ฝ่ายวลายุดา วายุพัฒน์ และหัสกัน จึงปรึกษาอาจารย์ของตน อาจารย์ค้านว่าไม่ควรไปเข้ากับพระมังคลา ควรตั้งตนเป็นกลาง ควรยกกำลังไปพบพระมังคลา แล้วห้ามปรามถ้าไม่เชื่อ ก็ควรเข้ารบกับพระมังคลาเสียเอง เพื่อป้องกันเมืองลังกาไว้ ทั้งสามองค์เห็นด้วยจึงยกทัพเรือไปยังเมืองลังกา ก่อนที่กองทัพพระมังคลายกมาถึง แล้วแต่งสารไปยัง นางรำภา นางยุพาผกา และนางสุลาลีวัน รับสารภาพผิด และจะขอช่วยป้องกันเมืองลังกาไว้ นางทั้งสามได้ทราบความในสารแล้ว สงสัยว่าจะเป็นกลอุบาย จึงให้กักตัวผู้ถือสารไว้ แล้วให้เรือเร็วรีบไปแจ้งข่าวศึก แก่สุดสาครที่เมืองผลึก ศรีสุวรรณจึงให้สุดสาคร เสาวคนธ์กับพระกฤษณา รีบกลับไปรักษาเมืองลังกา

ฝ่ายพระมังคลา เมื่อยกทัพมาถึงเมืองลังกาแล้ว ก็เข้าตีทันที วลายุดา วายุพัฒน์ และหัสกัน ทำทีจะเข้าช่วยพระมังคลา แล้วยกทัพกลับมาเสีย แล้วแต่งสารให้เรือเร็วไปดักให้สุดสาครมีความสำคัญประการหนึ่งคือ เรื่องพระขรรค์วิเศษ วายุพัฒน์รับอาสาจะลักเอามาให้ได้ พอสุดสาครยกไปถึงเมืองลังกา ก็ออกรบกับพระมังคลา เสาวคนธ์คลอดบุตรในเวลาออกรบ ให้ชื่อว่า นรินทร์รัตน์ พระมังคลาตีหักเอาเมืองลังกาไม่ได้ ก็เสียใจยิ่งนัก นางกฤษณาแม่เลี้ยงจึงเข้าไปเล้าโลม แล้วแต่งให้คนใช้ไปเกณฑ์กองทัพเมืองต่าง ๆ ที่ขึ้นกับเมืองกำพลเพชร และขอกำลังกองทัพเมืองที่เป็นสัมพันธมิตรกับท้าวรามเดช ให้มาช่วยตีเมืองลังกา สุดสาครทราบความจึงแต่งเรือเร็วไปแจ้งข่าวศึกแก่ศรีสุวรรณ ศรีสุวรรณ  และหัสไชย ก็ยกทัพไปเมืองลังกา พระอภัย นางสุวรรณมาลี และนางละเวง ก็พาพระเทวัญ นางอัมพุวัน นางเทพเทพิน นางนิลกัณฐี และตรีพลำ ลงเรือกัลปังหากลับไปอยู่ ณ เขา สิงคุตร์ เมื่อสามทัพไปถึงเมืองลังกาแล้ว ก็เตรียมรบกับพระมังคลา

ฝ่ายวายุพัฒน์ ซึ่งรับอาสาสุดสาครไปลักพระขรรค์วิเศษจากพระมังคลา ก็พายักษ์ไปอยู่กับพระมังคลา พอได้โอกาสจึงให้ยักษ์แย่งพระขรรค์จากพระมังคลามาได้ จึงเกิดรบกันกับวายุพัฒน์ วลายุดา กับหัสกัน ทราบเหตุก็ยกกำลังมาช่วยวายุพัฒน์ รบกับพระมังคลา ศรีสุวรรณเห็นเป็นโอกาสจึงยกทัพเข้าตีอีกฝ่ายหนึ่ง พระมังคลาต้านทานไม่ได้ก็แตกทัพถอยกลับไป วลายุดา วายุพัฒน์ และหัสกันก็เข้าไปหาศรีสุวรรณ  และสุดสาคร ขอขมาโทษ ศรีสุวรรณจึงพาไปเฝ้าพระอภัย ณ เขาสิงคุตร

<< ย้อนกลับ || สารบัญ || หน้าถัดไป >> หน้า 4