ความรู้ทั่วไป สารนิเทศ การศึกษา คอมพิวเตอร์ >>

มูลบทบรรพกิจ

แบบเรียนหนังสือไทย
ของ
พระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกรู)

คำกลอนอ่านเทียบในแม่ก กา (ใช้ตัวเขียนแบบเก่าเป็นบางคำ)

ยานี๑๑

สะ ธุ สะ จะขอไหว้ พระศรีไตรสรณา
พ่อแม่แลครูบา เทวะดาในราศี
ข้าเจ้าเอา ก ข เข้ามาต่อ ก กา มี
แก้ไขในเท่านี้ ดีมิดีอย่าตรีชา
จะร่ำคำต่อไป พอล่อใจ กุมารา
ธรณีมีราชา เจ้าภาราสาวะถี
ชื่อพระไชยสุริยา มีสุดามเหสี
ชื่อว่าสุมาลี อยู่บุรีไม่มีภัย
ข้าเฝ้า เหล่าเสนา มีกริยาอัชฌาสัย
พ่อค้ามาแต่ไกล ได้อาศัยในภารา
ไพร่ฟ้าประชาชี เชาบุรีก็ปรีดา
ทำไร่เขาไถนา ได้ข้าวปลาแลสาลี

อยู่มาหมู่ข้าเฝ้า ก็หาเยาวนารี
ที่หน้าตาดีดี ทำมโหรีที่เคหา
ค่ำเช้าเฝ้าสีซอ เข้าแต่หอล่อกามา
หาได้ให้ภริยา โลโภพาให้บ้าใจ
ไม่จำคำพระเจ้า เหไปเข้าภาษาไสย
ถือดีมีข้าไท ฉ้อแต่ไพร่ใส่ขื่อคา
คดีที่มีคู่ คือไก่หมูเจ้าสุภา
ใครเอาข้าวปลามา ให้สุภาก็ว่าดี
ที่แพ้แก้ชนะ ไม่ถือพระประเวณี
ขี้ฉ้อก็ได้ดี ไล่ด่าตีมีอาญา
ที่ซื่อถือพระเจ้า ว่าโง่เง่าเต่าปูปลา
ผู้เฒ่าเหล่าเมธา ว่าใบ้บ้าสาระยำ
ภิกษุสมณ เล่าก็ละพระสะธำม์
คาถาว่าลำนำ ไปเร่ร่ำทำเฉโก
ไม่จำคำผู้ใหญ่ ศีรษะไม้ใจโยโส
ที่ดีมีอักโข ข้าขอโมทะนาไป
พาราสาวะถี ใครไม่มีปรานีใคร
ดุดื้อถือแต่ใจ ที่ใครได้ใส่เอาพอ
ผู้ที่มีฝีมือ ทำดุดื้อไม่ซื้อขอ
ไล่คว้าผ้าที่คอ อะไรล่อก็เอาไป
ข้าเฝ้าเหล่าเสนา มิได้ว่าหมู่ข้าไทย์
ถือน้ำร่ำเข้าไป แต่น้ำใจไม่นำพา
หาได้ใครหาเอา ไพร่ฟ้าเศร้าเปล่าอุรา
ผู้ที่มีอาญา ไล่ตีด่าไม่ปรานี
ผีป่ามากระทำ มรณกรรมชาวบุรี
น้ำป่าเข้าธานี ก็ไม่มีที่อาศัย
ข้าเฝ้าเหล่าเสนา หนีไปหาภาราไกล
ชีบาล่าลี้ไป ไม่มีใครในธานี

<< ย้อนกลับ | หน้าถัดไป>>

คำกลอนอ่านเทียบในแม่ก กา (ใช้ตัวเขียนแบบเก่าเป็นบางคำ)
คำกลอนอ่านเทียบในแม่กน
คำกลอนอ่านเทียบในแม่กง
คำกลอนสำหรับอ่านเทียบแม่กก
คำกลอนสำหรับอ่านเทียบในแม่กด
คำกลอนสำหรับอ่านเทียบในแม่กบ
คำกลอนสำหรับอ่านเทียบในแม่กม
คำกลอนสำหรับอ่านเทียบในแม่เกย
วิธีนับศัพท์สังขยา
มาตราวัดความยาว
มาตราวัดพื้นที่
มาตราวัดปริมาตร
มาตราวัดน้ำหนัก
มาตรานับวันเวลา
ฤดูกาลทั้งสาม
ทิศทั้งแปด
กิจวัตรประจำวันของนักเรียน
กิจวัตรประจำวันของเด็กนักเรียน
ข้อคำนึงถึงประเทศ
แนวทางดำเนินชีวิต
การฝึกตนให้เป็นคนดี