วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน

กลบทสุภาษิต

หลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรกถึก)

สร้อยสน

    จะเผื่อแผ่ แผ่ผล พิศพื้นพืช
พืชที่ ที่นั้นจืด ป่วยปุ๋ยหนุน
หนุนเปล่า เปล่าเปลืองเชื้อ ที่เกื้อกูล
กูลกิจ กิจจะพูน พอภูมิยล
ผลสิ่ง สิ่งไรเกิน กว่าแรงมาก
มากเพียร เพียรพาก แต่เพียงผล
ผลได้ ได้โดยที่ ลำพังตน
ตนคิด คิดผ่อนปรน ปรองดองใจ
ใจจะเอื้อ เอื้อเฟื้อ อย่าเหลือส่วน
ส่วนแบ่ง แบ่งที่ควร จึงค่อยให้
ให้มาก มากพ้น ประมาณไป
ไปเนิ่น เนิ่นอย่าเกิน ในความอารี

นาคเคี่ยวกระหวัด
นาคราชแผลงฤทธิ์
บัวบานกลีบขยาย
อักษรสลับล้วน
มยุราฟ้อนหาง
ยัติภังค์
ละเวงวางกรวด
กินนรรำ
เจ้าเซ็นเต้นต้ำบุด
นารายณ์ประลองศิลป
พระจันทร์ทรงกรด
อักษรสังวาส
ธงนำริ้ว
วิสูตรสองไข
เสือซ่อนเล็บ
นาคบริพันธ์
เบญจพรรณห้าสี
ครอบจักรวาล
หงส์คาบแก้ว
พักพันร้าน
งูกลืนหาง
นกกางปีก
คุลาซ่อนลูก
ถอยหลังเข้าคลอง
ม้าลำพอง
กลบกลืนกลอน
ลิ้นตะกวด
ดอกไม้พวง
เมฆขลาโยนแก้ว
ดวงเดือนประดับดาว
ช้างประสานงา
พวงแก้วกุดั่น
ดำเนินนางสระ
ตรีเพชรพวง
ม้าเทียมรถ
เทพชุมนุม
คมในฝัก
พยัคย์ข้ามห้วย
ตรีประดับ
ก้านต่อดอก
กระแตไต่ไม้
กบเต้นสลักเพชร
อักษรล้วน
รักร้อย
กบเต้นกลางสระบัว
สะบัดสะบิ้ง
วัวพันหลัก
สารถีชักรถ
สุรางค์ระบำ
ฉัตรสามชั้น
กบเต้นต่อยหอย
สร้อยสน
สิงโตเล่นหาง
ละลอกแก้วกระทบฝั่ง
มักกรคาบแก้ว
กบเต้นสามตอน
กินนรเก็บบัว
ตรีพิธพรรณ
กลอนแปด