วรรณกรรม สุภาษิต ข้อคิด คำคม สำนวน โวหาร งานเขียน >>

ลิลิตพระลอ

(ลิลิตโศกนาฏกรรมความรัก)

ลิลิต

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 | 51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 | 61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 | 71 | 72 | 73

สร่างโศก

โคลง 2

626 สาวสนมจนแก่นไท้ ไห้เจ็บไห้แสบไห้
เลือดน้ำตาไหล แลนา ฯ

627 ปรีชาไวแว่นแท้ ใจแก่นกษัตริย์กล้าแล้
จึงตั้งใจตรง ฯ

628 สองพระองค์สร่างไห้ สองบพิตรท้าวไท้
จึ่งห้ามทั้งหลาย ฯ

629 ครั้นวายเสียงไห้แล้ว สองราชชมใจแกล้ว
แก่นไท้ทั้งสาม ฯ

630 ยืนตายงามเลิศแล้ รู้ว่าใจกษัตริย์แท้
บ ให้ใครปูน ฯ

631 ทั้งสองขุนพี่เลี้ยง นางรื่นนางโรยเพี้ยง
เทพไส้ไป่ปาน ฯ

632 ใจหาญตายก่อนเจ้า เปนเพื่อนตายคลึงเคล้า
คู่หน้ารักใจ บารนี ฯ

633 ทุกคนในแหล่งหล้า เสียงสรรเสริญถ้วนหน้า
ทั่วทั้งเมืองมี่ มีแล ฯ

634 ธรณีฦๅลั่นฆ้อง เสียงเสนาะฟ้าร้อง
เรียกท้าวยังสวรรค์ ฯ