ศาสนา ลัทธิ ความเชื่อ นิกาย พิธีกรรม >>
ความหมายของพุทธจริยศาสตร์
พื้นฐานจริยธรรมแบบพุทธจริยศาสตร์
จุดมุ่งหมายของพุทธจริยศาสตร์
หลักธรรมทางพุทธจริยศาสตร์กับการศึกษา
หลักจริยธรรม สำหรับปลูกฝังตัวเอง
การบูรณาการจริยธรรมแบบพุทธจริยศาสตร์กับการศึกษา
การประยุกต์วิธีการสอนแนวไตรสิกขากับการศึกษา
จริยธรรมกับหลักสูตรทางการศึกษา
หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐานกับการบูรณาการเนื้อหาจริยธรรม
บรรณานุกรม
ความหมายของพุทธจริยศาสตร์
พุทธจริยศาสตร์ หมายถึง วิชาที่ว่าด้วยจริยศาสตร์ในทางพุทธศาสนา
และเมื่อวิเคราะห์สาระธรรมของพื้นฐานจริยธรรมแบบพุทธศาสตร์แล้ว ทำให้ต้องนิยาม
คำว่า จริยธรรมและจริยศาสตร์ ด้วยว่าหมายถึงอะไร ซึ่งมีความสอดคล้องกันโดยตรง
จริยธรรม (Ethics) ในความหมาย มาจากคำ 2 คำ คือ
- จริย หมายถึง ความประพฤติ
- ธรรม หมายถึง ความดี
หลักคำสอนทางศาสนา หลักปฏิบัติ
ดังนั้น จริย + ธรรม = จริยธรรม หมายถึง
หลักความประพฤติหรือแนวทางแบบอย่างของความประพฤติ
จริยธรรมตรงกับความหมายของศัพท์ภาษาอังกฤษว่าEthics,Ethicality,Ethical
rules หมายถึง
ประมวลกฎหมายที่กลุ่มชนในสังคมหนึ่งๆยอมรับเป็นแนวควบคุมความประพฤติและ Ethics
อีกความหมายหนึ่ง ซึ่งนักปราชญ์ได้แปลว่า จริยศาสตร์ พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน
พ.ศ. 2525 ให้ความหมายว่า เป็นปรัชญาสาขาหนึ่งที่ว่าด้วยความประพฤติและการครองชีวิต
ว่าอะไรดี อะไรชั่ว อะไรถูก อะไรควร อะไรไม่ควร
สรุปแล้ว จริยธรรม คือ
หลักการประพฤติปฏิบัติตนให้เป็นคนดีและเป็นกฎเกณฑ์ความประพฤติของมนุษย์ที่เกิดขึ้นจากธรรมชาติของมนุษย์
คือ ความเป็นผู้มีเหตุผลทำให้มนุษย์มีมโนธรรม รู้จักไตร่ตรองแยกแยะ ความดี-ความชั่ว
ความถูก-ความผิด
อะไรควร-ไม่ควรทำให้เกิดการควบคุมตนเองและกลุ่มหรือศีลธรรมเฉพาะกลุ่ม
ศาสตราจารย์ ดร.วิทย์ วิศทเวทย์ และเสถียรพงษ์ วรรณปก ให้ความหมาย
จริยธรรม ไว้ว่า
เป็นหลักคำสอนว่าด้วยความประพฤติเป็นหลักสำหรับให้บุคคลยึดถือปฏิบัติ
จากความหมายตามรูปศัพท์ ทั้ง 3 ศัพท์เบื้องต้นแล้ว
ล้วนเป็นศาสตร์ทางพระพุทธศาสนาที่มุ่งเน้นให้มนุษย์ในสังคมได้ประพฤติดีปฏิบัติชอบและทำตนให้เป็นคนดีโดยยึดหลักศีลธรรมทางศาสนาเป็นกรอบในการปฏิบัติ
จริยธรรม คือ
การประพฤติปฏิบัติร่วมกันของมนุษย์ในสังคมซึ่งเกี่ยวข้องกับปัจจัยต่างๆ 4 ประการ
คือ
1. ธรรมชาติ
2. ตัวเราเอง
3. ผู้อื่น
4. ความสัมพันธ์ระหว่างธรรมชาติ ตัวเราเอง และผู้อื่น


