กรณีศึกษาการประเมินผลโครงการบริหารสิ่งแวดล้อม

1. กรณีศึกษาเรื่องการบริหารจัดการเขตลุ่มน้ำพองซึ่งเป็นโครงการอเนกประสงค์นั้น เป็นตัวอย่างของการใช้วิธีการวัดการสูญเสียผลิตภาพเชิงเศรษฐกิจโดยเปรียบเทียบระหว่างการมีการจัดการในเขตลุ่มน้ำและบริเวณอ่างเก็บน้ำ กับไม่มีการจัดการใดๆ ทั้งสิ้นในบริเวณดังกล่าว โดยสมมติให้ราคาตลาดของปัจจัยการผลิตที่ใส่เข้าไปในโครงการและผลิตผลจากโครงการเป็นราคาที่สะท้อนถึงมูลค่าที่แท้จริงในสังคม

จากการคำนวณไม่ว่าจะใช้อัตราส่วนลด 0 หรือ 6 หรือ 10 เปอร์เซ็นต์ ก็ตาม พบว่า มูลค่าปัจจุบันของการลงทุนจัดการจะมีค่าน้อยกว่ามูลค่าปัจจุบันสุทธิของการไม่ลงทุนจัดการใดๆ ทั้งนี้เพราะต้นทุนการจัดการอนุรักษ์ดินนั้นมีค่าสูงมาก ดังนั้นผู้มีหน้าที่กำหนดนโยบายจะต้องเลือกว่าจะลงทุนด้วยเงินจำนวนมากเพื่ออนุรักษ์ดินไว้ และลดปัญหาผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมอื่นๆ ได้ในอนาคต หรือจะปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินไปตามธรรมชาติ

2. การประเมินค่าสวนสาธารณะซึ่งศึกษาเฉพาะกรณีของสวนลุมพินีนั้น ได้ประเมินทั้งในแง่ของผู้ใช้บริการและในแง่ประชาชนในบริเวณพื้นที่ที่ศึกษาซึ่งอาศัยอยู่ในรอบสวนลุมพินี โดยใช้วิธีการคำนวณต้นทุนค่าใช้จ่ายในการเดินทางและวิธีการสมมติเหตุการณ์ ผลการวิเคราะห์พบว่า มูลค่าสวนลุมพินีใน พ.ศ. 2523 จากในแง่ของผู้ใช้บริการโดยวัดจากต้นทุนค่าใช้จ่ายในการเดินทางมีค่าประมาณ 22.26 ล้านบาท และมีมูลค่าส่วนเกินของผู้บริโภคประมาณ 12.4 ล้านบาท ส่วนวิธีการสมมติทำให้ได้มูลค่าในการใช้ซึ่งประเมินโดยผู้ช้บริการมีค่าประมาณ 12 ล้านบาท ซึ่งใกล้เคียงกับวิธีแรกมาก ในขณะที่มูลค่าทางสังคมของสวนลุมพินีใน พ.ศ. 2523 จะเป็น 116.47 ล้านบาท ซึ่งมากกว่าเกือบ 10 เท่า ของมูลค่าจากผู้ใช้บริการ ทั้งนี้เพราะเป็นการรวมเอาค่าที่ประเมินได้จากทั้งผู้ใช้บริการและประชาชนที่อาศัยอยู่โดยรอบสวนลุมพินีแต่ไม่ได้ใช้บริการของสวนลุมพินีดังกล่าว

เครื่องมือในการประเมินผลโครงการบริหารสิ่งแวดล้อม
การตีราคาคุณภาพสิ่งแวดล้อมจากด้านผลประโยชน์
การตีราคาคุณภาพสิ่งแวดล้อมจากด้านต้นทุนค่าใช้จ่าย
กรณีศึกษาการประเมินผลโครงการบริหารสิ่งแวดล้อม